Επικαιρότητα

Γιώργος Σταθόπουλος: «Είδα καθαρές μορφές στα κορίτσια της εθνικής ομάδας πόλο. Έχουν, φαίνεται, ένα όραμα»

Πολιτισμός 02/08/2025 09:05
Γιώργος Σταθόπουλος: «Είδα καθαρές μορφές στα κορίτσια της εθνικής ομάδας πόλο. Έχουν, φαίνεται, ένα όραμα»

Τον θαυμάζω για τη δίχως τέλος δημιουργικότητά του, τη γήινη σκέψη του, τη συνεχή και συνεπή καλλιτεχνική δράση του. Ζωηρά χρώματα, γοητευτικές φιγούρες, πόλεις του καλοκαιριού και της ιστορίας, ελληνικές και παγκόσμιες, συνιστούν κάποια βασικά συστατικά της τέχνης του. Τα έργα του, έχοντας ξεπεράσει τα στενά όρια της ελληνικής ζωγραφικής, έχουν αποκτήσει έναν χαρακτήρα λαϊκής τέχνης. Οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες της Σύρου θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν πολλά από αυτά τα έργα στην έκθεση «Ατλαντίδα», που θα πραγματοποιηθεί στην Πινακοθήκη Κυκλάδων από τις 2 έως τις 24 Αυγούστου. Εμείς ακολουθήσαμε την αντίθετη διαδρομή, Ερμούπολη-Πειραιάς, για να τον συναντήσουμε στο ατελιέ λίγο πριν μπει στο πλοίο για τη Σύρο. Ο κύριος Γιώργος Σταθόπουλος

Τη συνέντευξη έλαβε ο Ηρακλής Οικονόμου

Τα έργα σας έχουν γνωρίσει μεγάλη αποδοχή. Τελικά τι κάνει ένα έργο τέχνης δημοφιλές;

Αυτό που σου αρέσει το επιλέγεις εσύ, δεν στο επιβάλλει κανείς. Εδώ ακούς ένα τραγούδι από την άλλη άκρη του κόσμου και δεν καταλαβαίνεις τι λέει, και όμως σε συγκινεί. Σου αρέσει ο ρυθμός, σου αρέσει η μελωδία του, σου αρέσει το αίσθημα που εκπέμπει, είτε είναι μελαγχολικό είτε είναι χαρούμενο. Γιατί όλα αυτά τα περιέχουμε. Δεν είναι τοπικά, είναι παγκόσμια. Παγκόσμια. Και έρχεται και μας ακουμπάει. Ό,τι περιέχουμε μας συγκινεί, δεν μας συγκινεί τίποτε άλλο. Ένα ξένο πράγμα, ένα κατασκευασμένο, επιτηδευμένο πράγμα δεν μας ακουμπάει. Το βλέπουμε. Είναι περίεργο, κάτι θέλει να πει ο δημιουργός, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. Όχι επειδή είναι δύσκολο, αλλά επειδή δεν έχει ανταπόκριση σε βιώματα. Το ερωτικό στοιχείο έχει ανταπόκριση. Εμένα, επειδή μου αρέσει η μορφή της γυναίκας, όταν ζωγραφίζω μια γυναίκα προσπαθώ να την κάνω ωραία. Αλλιώς γιατί να την κάνω, γιατί να την ζωγραφίσω; Υπάρχουν καλλιτέχνες που ζωγραφίζουν άσχημα πράγματα, άσχημα σώματα, άσχημες μορφές που φοβάσαι να τις αντικρίσεις στη ζωγραφική.

 

Άρα αντιληφθήκατε σαν μία πτυχή της τέχνης σας και το να υπηρετήσετε το ωραίο. Θελήσατε το έργο σας να συνδεθεί και με την ομορφιά του τοπίου ή της ανθρώπινης φιγούρας. Το καταλαβαίνω καλά;

 

Καλά το καταλαβαίνεις. Και σε άλλες μεγάλες εποχές ήταν ιδανικό το ωραίο. Γι’ αυτό και άμα δεις τα αγάλματα των αρχαίων Ελλήνων σε περιόδους καταπληκτικές, στην κλασική περίοδο, εκεί θα δεις πράγματα που θα λες «τι ομορφιά είναι αυτή!» Ασύλληπτο είναι. Δηλαδή άμα δεις ας πούμε τη μορφή του Ηνίοχου, δεν θα δεις μόνο έναν ωραίο νέο. Θα δεις όλες τις αξίες που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Θα δεις και τη δύναμη και την αγνότητα και την καθαρότητα. Είναι καταπληκτικό αυτό.

 

Άρα μέσα από το ωραίο εσείς αντιλαμβάνεστε αξίες, συναισθήματα, χαρακτηριστικά τα οποία είναι πολύ βαθύτερα της εξωτερικής εμφάνισης.

 

Τα εκπέμπει όλη η εικόνα σου. Τα εκπέμπει.

 

Ποιες είναι αυτές οι αξίες που έχετε συνδέσει με το ωραίο;

 

Όταν βλέπω μια καθαρή μορφή ενός ανθρώπου, είτε είναι νέος είτε είναι κάποιας ηλικίας, μπορεί να το εκπέμπει αυτό το πράγμα. Και έχουμε δει και έχουμε ζήσει τέτοιες προσωπικότητες και τις βλέπουμε καθ’ οδόν. Έβλεπα χθες στην τηλεόραση τις κοπέλες που διακρίθηκαν στο πόλο. Και έβλεπες τις μορφές από αυτές τις κοπέλες. Δεν έχω δει πιο όμορφες κοπέλες.

 

Μα είναι γνωστό ότι έχετε κάνει έργο και για την υδατοσφαίριση, έχετε ζωγραφίσει τον Ύμνο της Βουλιαγμένης, που έγραψε ο φίλος μας ο Σωτήρης Κακίσης, ο ποιητής.

 

Ε βέβαια, το κάναμε παλιά. Αλλά εγώ σου λέω τώρα ότι είχα χρόνια να δω τόσο καθαρές μορφές. Πρόσεξέ το γιατί θα το δείξει τώρα ξανά που παίζουν αυτούς τους αγώνες. Είναι κάτι ξεχωριστό γιατί έχουν, φαίνεται, ένα όραμα, έχουν μέσα τους ένα ιδανικό. Δεν ξέρω να το ερμηνεύσω πώς βγαίνει αυτή η ομορφιά.

 

Αυτό είναι λοιπόν ένα στοιχείο που φωτίζει την ανθρώπινη φιγούρα - το να έχει όραμα.

 

Έχουν ένα όραμα αυτές οι κοπέλες! Πέρα από ότι είναι αθλήτριες και είναι ιερό πράγμα ο αθλητισμός.

 

Βλέπετε κάποιο όραμα στην ελληνική κοινωνία που να μπορεί να φωτίσει τις φιγούρες μας;

 

Όπως αυτό που σου είπα για τα κορίτσια του πόλο, είναι τέτοια πάρα πολλά που συμβαίνουν. Όσο υπάρχει ζωή θα υπάρχει και το ένα και το άλλο. Και αυτή είναι η ισορροπία. Και πώς θα ξεχωρίσεις το καλό αν δεν υπάρχει το άσχημο, το διεφθαρμένο, το πρόστυχο; Πως θα το ξεχωρίσεις το σπουδαίο, το ωραίο, την ωραιότητα, την ομορφιά; Πως θα την ξεχωρίσεις;

 

Σύρος, Ερμούπολη, έκθεση «Ατλαντίδα», εγκαίνια στις 2 Αυγούστου. Τι είναι για εσάς το ελληνικό καλοκαίρι;

 

Δεν έχω κάνει ποτέ διακοπές στη ζωή μου. Ποτέ, ούτε μια μέρα. Όποτε πηγαίνω εκτός Αθηνών, πηγαίνω μόνο όταν έχω μία έκθεση και πηγαίνω μόνο στα εγκαίνια και φεύγω. Δεν θέλω να διακόψω τίποτα από αυτό που κάνω κάθε μέρα. Σε αυτό το εργαστήριο είμαι από σπουδαστής. Δεν έχω κάνει ποτέ διακοπές κι ούτε πρόκειται να κάνω. Το πρόβλημα είναι να μη διακοπεί αυτό που κάνω κάθε μέρα.

 

Δηλαδή για σας οι διακοπές είναι πρόβλημα. Δεν είναι ευκαιρία φυγής.

 

Τώρα εγώ σκέφτομαι που θα μπω στην ουρά στον Πειραιά, να μπω σε ένα καράβι μέσα… Δεν έχω τις αντοχές αυτές και δεν τις είχα ποτέ. Δηλαδή γι’ αυτό δεν έχω κάνει διακοπές ποτέ στη ζωή μου. Είμαι πολύ καλά, δεν μου λείπει τίποτα. Αν μου πεις τώρα τι θες να σου προσφέρω, που μπορεί να έχω χίλια προβλήματα με το σώμα μου, με την υγεία μου, ούτε τη βελτίωση αυτή θέλω γιατί έρχεται ο χρόνος που σε καθορίζει και σου δείχνει την πορεία σου. Λοιπόν, είμαι συμφιλιωμένος με όλα.

 

Άρα αυτό που θέλετε είναι απλά χρόνο και πρόσβαση στο στούντιο σας για να κάνετε αυτό που αγαπάτε. Και να μην διακόπτεται ούτε με διακοπές.

 

Έχω καταλάβει ότι διακοπές κάνουν οι άνθρωποι που δεν έχουν τι να κάνουν στο σπίτι τους. Δουλεύουν και το σαββατοκύριακο δεν μπορούν να κάτσουν στο σπίτι τους, με την γυναίκα τους, με τα παιδιά τους. Δεν μπορούν και φεύγουν, πάνε τριήμερα, διήμερα, μια μέρα από εδώ, μια μέρα από εκεί. Κάποιο άλλο πρόβλημα τους κυνηγάει και μπαίνουν σε μια ταλαιπωρία. Κι αυτή η ταλαιπωρία είναι μέρος της ζωής τους. Δηλαδή είναι μια λύση αυτή η ταλαιπωρία, να πας, να έρθεις, ζέστη, συνωστισμός. Και ούτε κι εκεί που θα πάνε θα τους εκφράζει τίποτα, γιατί το ίδιο θα συμβεί κι εκεί. Εκεί που πηγαίνει ο άνθρωπος για να ξεφύγει από την πόλη και από τη ζωή που δεν θέλει, πάλι στα ίδια καταλήγει. Όπως λέει και ο ποιητής, όπου και να πας τον εαυτό σου κουβαλάς, «στις γειτονιές τις ίδιες θα γυρνάς». Τα είπαν όλα οι ποιητές.