Το εμβληματικό χτύπημα των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών στη Ρωσία και η απώλεια τουλάχιστον 40 στρατηγικών βομβαρδιστικών και αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης, αποδεικνύει ότι ο υβριδικός πόλεμος ανάγεται σε κύρια μορφή διεξαγωγής αγώνα, κυρίως εναντίον ενός ισχυρότερου αντιπάλου, με αποτελέσματα που πριν από λίγους μήνες θα έμοιαζαν βγαλμένα από ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Οι Ουκρανοί κατάφεραν να «νικήσουν» τη ρωσική αεράμυνα, χρησιμοποιώντας «εμπορικού» τύπου drones με αμελητέο κόστος παραγωγής και να καταστρέψουν αεροσκάφη υπερπολλαπλάσιας οικονομικής και στρατηγικής σημασίας, τα οποία είναι αναντικατάστατα.

Η Ρωσία, εκτός από πλήγμα στο ηθικό της, υπέστη και μια σημαντική ήττα στο πεδίο, αφού θεωρείται βέβαιο ότι εξαιτίας των κυρώσεων και του τεχνολογικού ελλείμματος δεν έχει τη δυνατότητα να αναπληρώσει τις απώλειες της.

Επιθέσεις κορεσμού

Η χρήση οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών δεν αποτελεί καινοτομία στο σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων. Από τη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, μέχρι την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, η στρατιωτική τεχνολογία έχει κάνει άλματα.

Drones που αλλάζουν συχνότητες χρήσης ανά εξάμηνο θεωρούνται πλέον παρωχημένα και αλλάζουν σε εβδομαδιαία βάση ώστε να παραμένουν απρόσβλητα από jammers, ενώ, οι κατασκευαστές στρέφονται σε τεχνολογίες σύνθεσης αισθητήρων, αυτόνομης καθοδήγησης και στοχοποίησης και πλοήγησης χωρίς GPS.

Drones «πολιτικού τύπου», που είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπιστούν από συμβατικά ραντάρ εξαιτίας του μικρού τους μεγέθους αλλά και επειδή πετούν αργά και χαμηλά, επιτίθενται σε μεγάλους αριθμούς (σμήνη) προκαλώντας «κορεσμό» στην εχθρική αεράμυνα.

Ενα σμήνος άνω των 400 drones, όπως εκείνα που χρησιμοποίησαν οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, εφόσον εντοπιστούν, θα εξαντλήσουν κάθε συμβατικό αντιαεροπορικό όπλο σε λίγα δευτερόλεπτα και μέχρι την αναχορηγία του, θα καταφέρουν να πλήξουν τον στόχο τους με σχετική ευκολία και απόλυτη ακρίβεια.

Τα ελληνικά όπλα

Τα τελευταία χρόνια, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις επιχειρούν να ενσωματώσουν αυτά τα διδάγματα στο επιχειρησιακό τους δόγμα, ώστε να προστατεύουν πιο αποτελεσματικά το προσωπικό, τα μέσα αλλά και τις κρίσιμες υποδομές της χώρας από ανάλογες επιθέσεις.

Το 2021 ξεκίνησε η εγκατάσταση ενός δικτύου εντοπισμού drones και άλλων εναέριων απειλών στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, το οποίο χρησιμοποιεί αισθητήρες και σταθμούς εδάφους που μπορούν να διασυνδεθούν με τα κέντρα επιχειρήσεων. Στο συγκεκριμένο δίκτυο δοκιμάζονται συστήματα από ελληνικές και ισραηλινές εταιρείες με στόχο να αποτελεί σύντομα στοιχείο της «Ασπίδας του Αχιλλέα».

Παράλληλα, σύμφωνα όσα έχει ανακοινώσει ο Νίκος Δένδιας, αντί-drone συστήματα θα διανεμηθούν και σε επίπεδο μονάδας ώστε να ενισχυθεί το ελληνικό δίκτυο αποτροπής. Το ΚΕΤΑΚ έχει ήδη προχωρήσει στην ανάπτυξη φορητού παρεμβολέα συχνοτήτων για την αδρανοποίηση εχθρικών drones αλλά και στην κατασκευή «επιθετικού» drone από εκτυπωμένα υλικά.

Σημαντικά βήματα στον τομέα της αντιμετώπισης μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μεμονωμένων ή σε σμήνη, έχει κάνει και η ΕΑΒ με τα συστήματα «Κένταυρος» και «Υπερίων». Το πρώτο δοκιμάστηκε με επιτυχία στην Ερυθρά Θάλασσα και πρόκειται να εξοπλίσει τις κύριες μονάδες επιφανείας του στόλου, ενώ, το σύστημα «Υπερίων» που παρέχει κάλυψη 360 μοιρών, δημιουργώντας «θόλο» ακτίνας 5 χιλιομέτρων μέσα στον οποίο χάνεται η επικοινωνία του drone με τον σταθμό εδάφους, πρόκειται να δοκιμαστεί από τη ΔΕΠ και το πολεμικό ναυτικό.

ΠΗΓΗ: Καθημερινή