Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου είναι και πάλι εδώ, παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες για 33η φορά. Φέτος θα πραγματοποιηθεί, λόγω των υγειονομικών συνθηκών, διαδικτυακά από την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου μέχρι και την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου. Όλες οι προβολές είναι δωρεάν, μέσω της πλατφόρμας του cinesquare. Η σινεφίλ διοργάνωση περιλαμβάνει πολλά και ενδιαφέροντα αφιερώματα, πέρα από το διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχουν φέτος 11 ταινίες.

Τα αφιερώματα είναι τα εξής: «Μετα-αποκαλυπτικές εικόνες ενός αβέβαιου μέλλοντος», «Το 1821 και οι πόλεμοι της ανεξαρτησίας», «Παράδεισος στη Δύση; Το μεταναστευτικό μέσα από τα μάτια των Ελλήνων σκηνοθετών», «Δεύτερη Ευκαιρία», «Αφιέρωμα στον Τάκη Κανελλόπουλο», «Ερίκ Ρομέρ: Ο ανατόμος των ανθρώπινων σχέσεων». Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με δύο ενότητες επιλεγμένων σπουδαστικών ταινιών σε συνεργασία με τις Σχολές Κινηματογράφου New York College (NYC) και Horme Pictures.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου αποτελείται από επιλεγμένες νέες ευρωπαϊκές ταινίες που αναδείχθηκαν σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ και ελληνικές ταινίες που δεν έχουν εξασφαλίσει ακόμη διανομή στην Ελλάδα.

Φέτος διαγωνίζονται οι ταινίες:

"Digger" / Τζώρτζης Γρηγοράκης

"Dolce fine giornata" ("Slodki koniec dnia") / Jacek Borcuch

"Listen" / Ana Rocha de Sousa

The Last Ones" ("Viimeiset") / Veiko Ounpuu

"Yellow Cat" ("Sary mysyq") / Adilkhan Yerzhanov

"Ανάμεσα Στη Ζωή Και Το Θάνατο" ("Sepelenmis Olumler Arasinda" / \_"In Between Dying") Hilal Baydarov_

"Η Iδιοκτησία" (A Herdade / The Domain) / Tiago Guedes

"Ιστορίες Από Το Δάσος Με Τις Καστανιές" ("Zgodbe Iz Kostanjevih Gozdov" / "Stories From The Chestnut Woods") / Gregor Bozic

"Ντάνιελ '16" / Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος

"Ποιος, Ποιος Θα Φαγωθεί" / Ελπινίκη Βουτσά-Ρεντζεποπούλου

"Πολίτης Τρίτης Ηλικίας" / Μαρίνος Καρτίκκης

«Μετα-αποκαλυπτικές εικόνες ενός αβέβαιου μέλλοντος»

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Το μέλλον, τουλάχιστον στον κινηματογράφο, δεν είναι απλά κάποιος Alien ή εξωγήινα τέρατα που έρχονται να καταστρέψουν τον πλανήτη μας. Είναι και μια ματιά σ’ ένα μέλλον που δεν είναι και πολύ μακρινό από το δικό μας, ένα μέλλον όχι και τόσο αισιόδοξο, που στηρίζεται σ’ αυτά που φτιάχνουμε σήμερα, ή πιο σωστά, που καταστρέφουμε σήμερα. Ένα μέλλον όπου η κλιματική αλλαγή, ο υπερπληθυσμός, η δηλητηρίαση του περιβάλλοντος, η ξηρασία, η φτώχεια και η ανεργία, που οδηγούν σε μιαν ανεξέλεγκτη μετανάστευση, χωρίς να ξεχνάμε και τις διάφορες αρρώστιες και τους ιούς, μαζί και η ύπαρξη κάποιου είδους ζωής σε άλλα σύμπαντα, δημιουργούν ένα αβέβαιο μέλλον. Ένα μέλλον που συχνά ο κινηματογράφος έχει καταγράψει με τρομακτικές εικόνες, με ταινίες που σου προκαλούν ρίγη αλλά και ερωτήματα και σκέψεις για την ίδια τη ζωή και την ουσία της, με άλλα λόγια για την αναγκαία ή μη ύπαρξη της ίδιας της ανθρωπότητας. Μια εικόνα αυτού του κινηματογράφου αποπειράται να δώσει το αφιέρωμα του Πανοράματος».

"Dark Star" - John Carpenter (1974)

"Day The World Ended" - Roger Corman (1955)

"Hard To Be A God" - Aleksei German (2013)

"La Mort En Direct" ("Death Watch") - Bertrand Tavernier (1980)

"Night Of The Living Dead" - George A. Romero (1968)

"On The Silver Globe" - Andrzej Zulawski (1988)

"Primer" - Shane Carruth (2004)

"Quatermass And The Pit" - Roy Ward Baker (1967)

"Solaris" - Andrei Tarkovsky (1972)

"The Last Man On Earth" - Ubaldo Ragona & Sidney Salkow (1964)

«Το 1821 και οι πόλεμοι της ανεξαρτησίας»

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Η επέτειος των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, που θ’ αρχίσει να γιορτάζεται με την έναρξη της νέας χρονιάς, φέρνει στην επικαιρότητα το γενικότερα θέμα των αγώνων για ανεξαρτησία, αγώνων που, όπως γνωρίζουμε, ξεκίνησαν από την αρχαιότητα για να συνεχιστούν ως τις μέρες μας. Αγώνες που το ίδιο το θέμα τους, με τις προετοιμασίες, τις εξεγέρσεις, τις μάχες και όλο το συναρπαστικό θέαμα, προσφέρεται ιδιαίτερα για κινηματογραφική ανάπτυξη. Από τις εκατοντάδες ταινίες που γυρίστηκαν με θέμα την επανάσταση, τόσο στην περίοδο του βωβού όσο και στην περίοδο του Ηχητικού, επιλέξαμε ένα μικρό δείγμα, προάγγελο αυτών που θα ακολουθήσουν τη χρονιά που μας έρχεται».

"Μπάιρον, Η Μπαλάντα Ενός Δαιμονισμένου" - Νίκος Κούνδουρος (1992)

"Allonsanfan" – Paolo & Vittorio Taviani (1974)

"La Nuit Des Varennes" – Ettore Scola (1982)

"Red Psalm" – Miklos Jancso (1972)

"Reed Insurgent Mexico" – Paul Leduc (1973)

«Παράδεισος στη Δύση; Το μεταναστευτικό μέσα από τα μάτια των Ελλήνων σκηνοθετών»

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Οι Έλληνες γνωρίζουμε εδώ και δυο αιώνες από μετανάστευση. Η φτώχεια, η ανεργία, αλλά και, αργότερα, λόγοι πολιτικοί, οδήγησαν μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, ενός υποτιθέμενου Παραδείσου, μιας Γης της Επαγγελίας, σε χώρες όπως η Αμερική (το «Αμέρικα, Αμέρικα» του Καζάν μας έδωσε μια εικόνα), αργότερα ο Καναδάς κι η Αυστραλία, οι Ανατολικές χώρες και η Γαλλία (αμέσως μετά τον εμφύλιο περίοδο), και στη συνέχεια η Γερμανία (εικόνες του μας έδωσαν διάφορα εξαιρετικά ελληνικά ντοκιμαντέρ στη δεκαετία του ‘60). Αν στην περίοδο της ελληνικής ευημερίας, η μετανάστευση Ελλήνων προς το εξωτερικό έδειχνε να έχει σταματήσει (με εξαίρεση την περίοδο των διαφόρων μνημονίων, που οδήγησαν τους συμπατριώτες μας, και ιδιαίτερα τη νεολαία, σε άλλου είδους μετανάστευση), τις τελευταίες δεκαετίες παρακολουθούμε μια μετανάστευση προς την Ελλάδα από χώρες του εξωτερικού: αρχικά από Αλβανία και Πολωνία, και στη συνέχεια τόσο από ασιατικές όσο και από αφρικανικές χώρες, χώρες του τρίτου κόσμου που έχουν πληγεί από τη φτώχεια, την ανεργία αλλά και από πολιτικές διώξεις. Μετανάστευση που έχει απασχολήσει και εξακολουθεί να απασχολεί τον ελληνικό, και όχι μόνο, κινηματογράφο, με τους Έλληνες σκηνοθέτες να καταγράφουν και να σχολιάζουν τη δική τους άποψη στο θέμα, τόσο σε ταινίες μυθοπλασίας, όσο και σε ντοκιμαντέρ».

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν οι παρακάτω ταινίες, σε αλφαβητική σειρά:

- "ΑΠ' ΤΟ ΧΙΟΝΙ" - Σωτήρης Γκορίτσας (1993)

- "ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" - Χριστόφορος Παπακαλιάτης (2015)

- "ΕΥΡΩΠΗ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ" - Αννέτα Παπαθανασίου, 'Αγγελος Κοβότσος (2018)

- "ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ" - Γιάννης Σακαρίδης (2016)

- "ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΠΛΑΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ"

- Μαρία Κουρκούτα, Νίκη Γιάνναρη (2016)

- "10η ΜΕΡΑ" - Βασίλης Μαζωμένος (2012)

- "EDUART" - Αγγελική Αντωνίου (2006)

- "OVIL AND USMAN" - Δημήτρης Γέρος (2019)

«Δεύτερη Ευκαιρία»

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Τις τελευταίες δεκαετίες, η διανομή της ελληνικής ταινίας γινόταν, και δυστυχώς εξακολουθεί να γίνεται, εντελώς τυχαία και πρόχειρα. Πιεσμένοι ανάμεσα στα μεγάλα εμπορικά, εξ Αμερικής συνήθως, «προϊόντα», οι λιγοστοί διανομείς που αποφασίζουν να διανείμουν μια ελληνική ταινία στις αίθουσες αναγκάζονται να αναζητήσουν κάποια άδεια εβδομάδα είτε ανάμεσα στις άλλες, υποτιθέμενες, αν και όχι πάντα, πιο εμπορικές ταινίες, είτε προς το τέλος της σεζόν, όταν ο αριθμός των θεατών αρχίζει να μειώνεται. Κι αυτό πάντα σε εβδομάδες σκόρπιες, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα συνέχισης της συγκεκριμένης προβολής. Κατά διαστήματα, σύμβουλοι στο υπουργείο Πολιτισμού, μέλη των διοικητικών συμβουλίων στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και άλλοι ειδήμονες, πρότειναν, ή προσπάθησαν να προτείνουν, λύσεις που είτε δεν υλοποιήθηκαν είτε απέτυχαν, όπως η απόφαση του ΕΚΚ στη δεκαετία του ’80 να επιδοτήσει αίθουσες που θα πρόβαλλαν ορισμένο αριθμό ελληνικών ταινιών. Το σημερινό αφιέρωμα σκοπό έχει να προβάλει ταινίες που, για τους πιο πάνω, αλλά και άλλους, πέρα από την αξία του έργου, λόγους, δεν είχαν τη διανομή που τους άξιζε. Διανομή που πρέπει όσο το δυνατό πιο σύντομα να συζητηθεί από τους αρμόδιους – σκηνοθέτες, παραγωγούς, σωματεία του κλάδου και το ίδιο το κράτος – για να υποστηριχτεί όπως της αξίζει η εγχώρια παραγωγή, όπως πράττουν και άλλα ευρωπαϊκά κράτη για τη δική τους παραγωγή».

Προβάλλονται οι παρακάτω ταινίες, σε αλφαβητική σειρά:

"ΑΡΚΑΔΙΑ ΧΑΙΡΕ" - Φίλιππος Κουτσαφτής (2015)

Μια περιπλάνηση στο παρελθόν και το παρόν της Αρκαδίας, ενός τόπου γεμάτου μύθους και ιστορία.

"ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" - Μαργαρίτα Μαντά (2014)

Η ερωτική ιστορία του Κώστα και της 'Αννας, δυο μοναχικών ανθρώπων που ζουν στην Αθήνα, μια πόλη διψασμένη για αγάπη.

"ΝΟΡΒΗΓΙΑ" - Γιάννης Βεσλεμές (2014)

Οι αναζητήσεις του φωτοφοβικού, δεινού χορευτή και πλάσματος της νύχτας, Ζανό, στη συναρπαστική αλλά και σκοτεινή Αθήνα του 1984.

"ΡΙΣΑΛΤΟ" - Βασίλης Βαφέας (2016)

Η ιστορία του 'Αρη, ενός νεαρού σκηνοθέτη, που παλεύει να βρει την ισορροπία του ανάμεσα στα προσωπικά του όνειρα και την πίεση της οικογένειας και της κοινωνικής συγκυρίας.

"DO IT YOURSELF" - Δημήτρης Τσιλιφώνης (2017)

Η περιπέτεια ενός μικροαπατεώνα που συμφωνεί να πρωταγωνιστήσει σε ένα βίντεο, με σκοπό την αποκατάσταση της δημόσιας εικόνας ενός παράνομου επιχειρηματία.

"FORGET ME NOT" - Γιάννης Φάγκρας (2014)

Ένα road movie στη θάλασσα και μια ερωτική περιπέτεια. Η ιστορία δύο εραστών στην άκρη του κόσμου. Γυρισμένη στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό, στη θάλασσα Μπέρινγκ, στην Αλάσκα και στη Νέα Ορλεάνη.

"LINES" - Βασίλης Μαζωμένος (2016)

Μια ταινία για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και τα αποτελέσματά της στην κοινωνία, μέσα από τις ιστορίες 7 διαφορετικών ανθρώπων, εμπνευσμένες από τις περίπου 4.000 αυτοκτονίες την εποχή της κρίσης.

"SMAC" - Ηλίας Δημητρίου (2015)

Η ιστορία μιας γυναίκας, της Ελένης, που προσπαθεί να βάλει ξανά τη ζωή της σε τάξη, μετά το σοκ της είδησης ότι πάσχει από καρκίνο.

«Ερίκ Ρομέρ: Ο ανατόμος των ανθρώπινων σχέσεων»

Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης αναφέρει για το συγκεκριμένο αφιέρωμα: «Παρόλο που ορισμένοι αντιμετώπιζαν τις ταινίες του Ερίκ Ρομέρ (1920-2010) ως ταινίες «αργές» και αντι-κινηματογραφικές, στην πραγματικότητα πρόκειται για εξαιρετικές κωμωδίες, μελέτες πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και αδυναμίες, την έλλειψη συνεννόησης, δοσμένες με τρυφερότητα, ανθρωπιά και οξυδέρκεια, μέσα πάντα από ένα λεπτό, αναγκαίο χιούμορ, κι όπου ο διάλογος έχει την ίδια αξία με την εικόνα. Φανατικός, κάποτε, οπαδός του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Ρομέρ παραμένει ένας από τους πιο διανοούμενους σκηνοθέτες του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου. Ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός, ιδρύοντας το 1950, μαζί με τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ και τον Ζακ Ριβέτ, το κινηματογραφικό περιοδικό La Gazette du Cinema, ενώ αργότερα θ' αναλάβει για ένα μεγάλο διάστημα (1957-1963) την αρχισυνταξία του περιβόητου περιοδικού της νουβέλ βαγκ, Les Cahiers du Cinema («Κινηματογραφικά τετράδια»). Σύντομα όμως θα στραφεί στη σκηνοθεσία, γυρίζοντας την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, το 1959».

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν οι παρακάτω ταινίες, σε αλφαβητική σειρά:

- "Conte d'ete" (2006)

- " La Marquise d'O" (1976)

- "Pauline a la plage" (1996)

«Αφιέρωμα στον Τάκη Κανελλόπουλο»

Ο Παναγιώτης Γιαννέλης αναφέρει για το σινεμά του Έλληνα δημιουργού: «Ο Τάκης Κανελλόπουλος μας εισήγαγε στο μαγικό κόσμο του ψυχισμού και των συναισθημάτων στις αρχές της δεκαετίας του ’60, στο απόγειο της «χρυσής» εποχής του ελληνικού σινεμά. Τότε που η «Φίνος Φιλμς» γέμιζε αίθουσες ασφυκτικά με αστραφτερά, εμπορικά προϊόντα. Σε μια περίοδο, που, σε αντίθεση με τα δεδομένα που επικρατούσαν ως τότε, τόσο στο πλατύ κοινό όσο και σ’ εκείνο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (που μόλις τότε έκανε το ξεκίνημά του), όπου η δομή ενός έργου καθοριζόταν από τις επιθυμίες του κοινού κι όπου ο σκηνοθέτης θύμιζε διευθυντή ορχήστρας όσον αφορά στη λειτουργία του, ανέτειλε μια κινηματογραφία στην οποία ο σκηνοθέτης αποτελούσε ο ίδιος ολόκληρη την ορχήστρα, μεταφέροντάς μας την προσωπική του άποψη για το περιβάλλον που απαθανάτιζε η κάμερά του. Μια τάση που βρισκόταν σε σύμπλευση με το γαλλικό «Νέο Κύμα», το βρετανικό "Free Cinema" ή το Βραζιλιάνικο "Cinema Novo" –και που συνδέονταν άρρηκτα με το αποκαλούμενο Σινεμά των Δημιουργών. Ο αθεράπευτα ρομαντικός Κανελλόπουλος κατάφερε να μετουσιώσει όλες τις ανωτέρω νεότευκτες, καλλιτεχνικές αρετές με τον πλέον ιδεώδη (και γηγενή) τρόπο, αποτελώντας, μαζί με τους Κακογιάννη και Κούνδουρο, ένα αρραγές τρίπτυχο πίσω από το οποίο θα συνέπλεαν αρχικά όλοι οι «παρείσακτοι» του εμπορικού, κινηματογραφικού κατεστημένου».

Προβάλλονται οι ταινίες:

- "ΕΚΔΡΟΜΗ" (1966)

- "ΟΥΡΑΝΟΣ" (1962)

- "ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ" (1978)

 

INFO

'Ολες οι ταινίες της φετινής διοργάνωσης θα είναι διαθέσιμες στο κοινό για 24 ώρες, από τις 10.00 π.μ. της επίσημης μέρας προγραμματισμού τους, μέχρι και τις 10.00 π.μ. της επόμενης, οπότε και θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η θέασή τους.

Πληροφορίες

Λεπτομέρειες για την πρόσβαση στην πλατφόρμα του CINESQUARE) θα βρείτε εδώ