Είναι πολλοί αυτοί που παρομοιάζουν, η μάλλον μέχρι πρότινος παρομοίαζαν, τον Αλέξη Τσίπρα με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και πράγματι, υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην πορεία και στην πολιτική συμπεριφορά των δύο ανδρών.
Το πρώτο είναι ότι, τα δύο κόμματα στα οποία υπήρξαν αρχηγοί, είχαν μια απρόσμενη σε ταχύτητα άνοδο των ποσοστών τους, και μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις βρέθηκαν στην εξουσία.!!
Ένα δεύτερο ήταν ότι, αυτό το κατόρθωσαν μέσα από κάποιες συγκυρίες, εκμεταλλευόμενοι τα κάθε φορά επίκαιρα συναισθήματα του λαού. Ο Α. Παπανδρέου το Αντιδικτατορικό-Αντιαμερικανικό συναίσθημα, και ο Α.Τσίπρας το Αντιμνημονιακό-Αντιγερμανικό συναίσθημα.
Τέλος ένα τρίτο χαρακτηριστικό ήταν ότι και οι δύο Άνδρες πήραν την εξουσία με ψευδείς – μη υλοποιήσιμες υποσχέσεις , οι οποίες στη περίπτωση Τσίπρα ΟΛΙΚΩΣ, στη περίπτωση Παπανδρέου ΜΕΡΙΚΩΣ έμειναν ανεκπλήρωτες.
Από εκεί και πέρα τα πάντα αλλάζουν. Σε τίποτε δεν μοιάζουν!!
Ο Ανδρέας έμπειρος πολιτικός στις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις και για να μη θέσει τη χώρα σε κίνδυνο στρογγύλεψε τις υποσχέσεις διακηρύττοντας ότι, …..άλλο είναι το πολιτικά εφικτό και άλλο το πολιτικά επιθυμητό.
Στη συνέχεια ως πραγματικός ηγέτης , έκοψε τον Γόρδιο Δεσμό εμπλοκής του Κόμματος στην Κυβέρνηση διαμηνύοντας στους κομματικούς αντιφρονούντες- επαναστάτες, ότι, …… άλλο η Κυβέρνηση και άλλο το κόμμα, διαγράφοντας ακόμη και υπουργούς εν πτήση.
Απέναντι σε αυτά τα χαρακτηριστικά ο Κος Τσίπρας αντιπαραθέτει έναν τελείως άπειρο πολιτικό που χτυπούσε το κεφάλι της πατρίδας και του λαού μέχρι την τελευταία στιγμή στο τοίχο, με αποτέλεσμα να την οδηγήσει σχεδόν νεκρή στην εντατική, γιατί δεν είχε το πολιτικό ανάστημα να αντιμετωπίσει τους κομματικούς αντιφρονούντες που επέβαλαν τις επιλογές τους, σε έναν αδύναμο, άπειρο , υπό ομηρία Πρωθυπουργό, ο οποίος για να απαλλαγεί από αυτούς βάζει για δεύτερη φορά, η πρώτη με το δημοψήφισμα, μπροστά το λαό και όχι το δικό του πολιτικό ανάστημα.
Ο Ανδρέας άριστος γνώστης της Οικονομικής επιστήμης, ήταν ο ίδιος που έδινε τις κατευθυντήριες γραμμές στους εκάστοτε υπουργούς των οικονομικών, και μπορεί να υπάρχει διχογνωμία, στο κατά πόσο η οικονομική του πολιτική ωφέλησε την χώρα, αλλά είναι βέβαιο ότι τις πλατιές λαϊκές μάζες τις ωφέλησε , άσχετα αν ο λαός εκ των υστέρων δεν διαχειρίστηκε ορθολογικά τον πλούτο που του έδωσε, έστω κακώς, θα το δεχτώ, με δανεικά . Ας συγκρίνει κάποιος, από τη μια τις αγροτικές συντάξεις του Ανδρέα και από την άλλη την σημερινή φορολόγηση των αγροτών από τον Κο Τσίπρα ή την αντιμετώπιση των συνταξιούχων από τον Ανδρέα τότε και τώρα από τον Τσίπρα.?!!
Με πρωτοβουλία του Ανδρέα ανεπτύχθη το κίνημα των Αδεσμεύτων, που χρησιμοποιείτο διεθνώς ως το δέος των δύο μεγάλων δυνάμεων με τις οποίες ο ίδιος έπαιζε δίπορτο , και ήταν αυτός που απαίτησε και καθιέρωσε τα χρηματοδοτικά προγράμματα από την Ε.Ε. [Μεσογειακά, Α΄ΚΠΣ, Β΄ΚΠΣ, ΕΣΠΑ κλπ]. Αντιθέτως ο Κος Τσίπρας χωρίς πολιτική εμπειρία προσεγγίζει αδέξια και άκαιρα κάτω από την καθοδήγηση των Λαφαζάνη και του Καμμένου την Ρωσία και την Κίνα οργίζοντας τους Ευρωπαίους χωρίς κανένα οικονομικό όφελος.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, την ισότητα των δύο φύλλων, τον εκδημοκρατισμό ,πολλές φορές καθ΄ υπερβολή , της χώρας, το κράτος πρόνοιας [ΕΣΥ], και την έστω με λανθασμένο τρόπο οικονομική ενίσχυση του λαού, ψηφίστηκε και λατρεύτηκε για πολλά χρόνια σχεδόν από το 50% των Ελλήνων, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας ποντάροντας κυρίως στην ανεργία υποστηρίχτηκε κυρίως από τους νέους που έβλεπαν κάποια διέξοδο στο νεαρό της ηλικίας του. Όμως είναι βέβαιο ότι τους απογοήτευσε οικτρά αφού, και την ανεργία δεν μείωσε αλλά παρ΄ ολίγον να τους στερήσει την, κακιά για μένα αλλά αναγκαία, δυνατότητα της Ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, με την παρ΄ ολίγον έξοδο της χώρας από την Ευρώπη.
Το μεγάλο σφάλμα του Ανδρέα ήταν η γιγάντωση του αντιπαραγωγικού γραφειοκρατικού κράτους κυρίως στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις, και τα μεγάλα προνόμια και εξουσίες των συνδικαλιστών κυρίως αυτών στο Δημόσιο Τομέα. Σε αυτό το τομέα δυστυχώς, του μοιάζει και τον αντιγράφει ΠΛΗΡΩΣ ο Κος Τσίπρας.!!!
Πρέπει να ομολογήσω ότι και εγώ, όπως και πολλές χιλιάδες Ελλήνων, στην αρχή είχα αισθανθεί υπερήφανος για την στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη, και το είχα δηλώσει δημοσίως.! Όμως είχα πεί ότι τα πάντα θα φανούν στη πράξη, και οι πάντες θα κριθούν εκ του αποτελέσματος, όταν γίνουν οι τελικές μετρήσεις.
Δυστυχώς οι τελικές μετρήσεις είναι τελείως αρνητικές και τα αποτελέσματα άκρως απογοητευτικά. Η χώρα για να αποκτήσει ο Κος Τσίπρας εμπειρία Πρωθυπουργού πλήρωσε 60 Δις για δίδακτρα.!!
Δημήτρης Μπάιλας
π, Νομάρχης Κυκλάδων