Δεκαετία του 1990. Τότε που η Σύρος περνά στη “σφαίρα” μίας διαφορετικής προσέγγισης, τότε που για πρώτη φορά, μετά από μία δύσκολη παρατεταμένη περίοδο λόγω Νεωρίου, βλέπει κάτι να αλλάζει.

Μετά από μία συντονισμένη τουριστική διαφήμιση, της τότε εποχής, μετά από μία προβολή μέσα από την τηλεόραση “Μπράβο Ρούλα”, μπαίνει για πρώτη φορά στον τουριστικό χάρτη και αρχίζει να ποντάρει στον εσωτερικό τουρισμό.

Τότε είναι που για πρώτη φορά το νησί βλέπει να συρρέουν επισκέπτες και με συνδυασμό κάποιες εξορμήσεις στο εσωτερικό, αλλά και το εξωτερικό από την τότε Τουριστική Επιτροπή, η Σύρος ανθίζει στον τομέα του τουρισμού.

Η απότομη όμως είσοδος στον τουρισμό, έφερε και τη λάθος διαχείριση τόσο από τους επαγγελματίες, όσο και από τους φορείς. Κάποιοι καβάλησαν το “καλάμι” και χάθηκε το μέτρο. Το εύκολο και γρήγορο χρήμα, η αλλοτρίωση, ο λάθος συντονισμός, ο κακός επαγγελματισμός, η απότομη αυξητική τάση στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, κάποια από αυτά χωρίς προδιαγραφές, έφεραν τα αρνητικά αποτελέσματα.

Μέσα σε όλα αυτά χάθηκε και ο προσανατολιμός και το νησί επαναπαύθηκε στο “θρόνο” του χωρίς δυστυχώς να συνειδητοποιήσει ότι ήδη είχε μπει στην πορεία της καθόδου, η οποία όταν έγινε αντιληπτή ήταν πλέον αργά. Σε αυτό συντέλεσε και η ανύπαρκτη τουριστική πολιτική, αλλά και η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.

Από την άνοδο στην κάθοδο και από την εγρήγορση στη νιρβάνα.

Και όταν είχαμε φτάσει στο χείλος του γκρεμού με το πρόσημο για πολλά χρόνια, κάποιοι πήραν την πρωτοβουλία η Σύρος να κάνει ένα βήμα. Το ξεχασμένο νησί να βγει και πάλι στη δημοσιότητα. Μικρές μικρές κινήσεις που τελικά έγιναν πράξη και μπροστά μας και πάλι ανοίγεται ένα μέλλον το οποίο είναι στα χέρια μας να προδιαγραφεί λαμπρό.

Ένωση δυνάμεων όλων των εμπλεκόμενων φορέων χρειάζεται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, διότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.