Η έναρξη του παιδικού σταθμού αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αλλαγές στη ζωή ενός παιδιού προσχολικής ηλικίας καθώς εγκαταλείπει τη γνώριμη οικογενειακή θαλπωρή κι έρχεται σε επαφή με ένα άγνωστο περιβάλλον που λειτουργεί με διαφορετικό ρυθμό. Το παιδί ενώ κατείχε την κεντρική θέση στην οικογένεια, καλείται τώρα στο σταθμό να βρεθεί στην ίδια θέση με αυτή των συμμαθητών του. Τόσο η οικογένεια όσο και ο παιδικός σταθμός οφείλουν να διευκολύνουν και κυρίως να στηρίξουν αυτή τη μετάβαση του παιδιού. Ο παιδικός σταθμός θα πρέπει να απαρτίζεται από εξειδικευμένους παιδαγωγούς οι οποίοι είναι ικανοί αφενός να συμβουλεύσουν τους γονείς και αφετέρου να προσεγγίσουν και να φροντίσουν το παιδί σε αυτή τη δύσκολη φάση.
Πολλές φορές τυχαίνει το παιδί να μη θέλει να πάει στον παιδικό σταθμό, να κλαίει, να υποστηρίζει ότι είναι άρρωστο και ότι δε νιώθει καλά. Αρκετές φορές παρουσιάζει ενούρηση δηλαδή απώλεια ούρων ενώ ήδη έχει πετύχει τον έλεγχο των σφιγκτήρων. Συνήθως αυτού του είδους οι αντιδράσεις είναι παροδικές και ξεπερνιούνται έπειτα από μερικές ημέρες ή εβδομάδες. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου το παιδί εμμένει να μη θέλει να πάει στον παιδικό σταθμό. Οι γονείς θα πρέπει να προσεγγίσουν το παιδί και να ακούσουν με προσοχή τα παράπονά του. Συχνά τα παιδιά που φοιτούν χρόνια στον ίδιο σταθμό βαριούνται από το πρόγραμμα. Μία συζήτηση μεταξύ των γονιών και των παιδαγωγών θα ήταν αναγκαία προκειμένου να προστεθούν πιο ενδιαφέρουσες δραστηριότητες ώστε να ομαλοποιηθούν οι συνθήκες φοίτησης του παιδιού. Σημαντική επίσης είναι και ο έλεγχος της συμπεριφοράς των παιδαγωγών απέναντι στο παιδί.
Κάποιες φορές τα παιδιά νιώθουν ότι η παρακολούθηση του προγράμματος του σταθμού γίνεται διότι οι γονείς τους τα διώχνουν και δεν επιθυμούν πλέον να τα φροντίζουν. Στην παραπάνω περίπτωση απαιτείται συζήτηση μεταξύ των γονιών και των παιδαγωγών προκειμένου το παιδί να ενσωματωθεί ομαλά και να αποδεχτεί τελικά τη φοίτηση στο σταθμό.
Επιπλέον, εποικοδομητικές παραμένουν οι ανταλλαγές απόψεων και εμπειριών με άλλους γονείς ώστε να βρεθούν λύσεις στα ζητήματα που τους απασχολούν.
Σημαντική παραμένει η στάση των γονέων να μην υποχωρήσουν στο πρώτο κλάμα άρνησης του παιδιού τους για να πάει στον παιδικό σταθμό. Οι γονείς θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση προκειμένου να λάβουν τα μηνύματα που τους στέλνει το παιδί που πάει στο σταθμό και να κατανοήσουν ότι η συμμετοχή των παιδιών τους στις δραστηριότητες της προσχολικής εκπαίδευσης προσφέρει αναμφισβήτητης αξίας προτερήματα στην ανάπτυξη.