"ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΥΡΟΥ

Ένα ικανότατο νοσοκομείο με ανθρώπινο πρόσωπο.

Στο νοσοκομείο της Σύρου διακομίστηκα με πλωτό πλοίο από την Νάξο, πριν από ενάμιση μήνα περίπου, λόγω διάτρησης λεπτού εντέρου, παραμελημένης περιτονίτιδας και προχωρημένης σήψης, μετά από εγκληματική αμέλεια που επέδειξε το Κέντρου Υγείας Αμοργού στο περιστατικό μου.

Αμέσως οι χειρουργοί γιατροί που με περίμεναν, κύριοι Μιχάλης Καζαμίας και Κωνσταντίνος Κουμαρέλας, μου εξήγησαν την κρισιμότητα της επέμβασης, ενώ μέσα σε μία ώρα εισήχθη στο χειρουργείο. Μόλις ξύπνησα με ενημέρωσαν ότι μάλλον είχα διαφύγει τον κίνδυνο. Οι χειρουργοί μου, μαζί με την ομάδα των ειδικευόμενων γιατρών, ανταπεξήλθαν με επάρκεια, επαγγελματισμό και ικανότητα σε ένα έκτακτο και βαρύ χειρουργείο οξείας κοιλίας.

Από την πρώτη μέρα της νοσηλείας μου στο νοσοκομείο της Σύρου, άρχισαν οι ευχάριστες εκπλήξεις, τόσο από το προσωπικό του νοσοκομείου, όσο και από κατοίκους του νησιού. Δέχτηκα επισκέψεις από ανθρώπους του νησιού που δεν γνώριζα, απλά και μόνο επειδή έμαθαν για το περιστατικό μου από κάποιον γνωστό τους στην Αμοργό. Άνθρωποι που ήρθαν να βοηθήσουν εμένα και τη σύζυγό μου εκείνες τις δύσκολες στιγμές με όποιο τρόπο μπορούσε ο καθένας. Συνοδοί, που είχαν τους δικούς τους ανθρώπους στο νοσοκομείο κι όμως είχαν την έγνοια τους και σε μένα, που μου πρόσφεραν από την καρδιά τους μια πορτοκαλάδα ή μία εικονίτσα για φυλαχτό.

Οι γιατροί μου, χειρουργοί και ειδικευόμενοι, βλέποντάς με να βελτιώνομαι μέρα με τη μέρα είχαν αληθινά χαμόγελα και ενθουσιασμό. Με τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές στις τρεις βδομάδες της νοσηλείας μου, γίναμε αληθινοί φίλοι και συνοδοιπόροι. Ακόμα και με τις τραπεζοκόμους, που φρόντιζαν με ιδιαίτερη προσοχή το φαγητό μου, το οποίο πάντα ήταν καθαρό και νοστιμότατο, ίσως και το καλύτερο νοσοκομειακό φαγητό.

Τελευταίο, άφησα το Διοικητή του νοσοκομείου τον κ. Μιχάλη Ζουλουφό, τον Μιχάλη, όπως ήθελε να τον αποκαλούμε. Ορθολογιστής, συγκεντρωμένος στο νέο του καθήκον και με όραμα. Από την άλλη όμως, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που κατέβαινε στο επίπεδο του ασθενή για να κατανοήσει καλύτερα την όποια πτυχή του προβλήματός του. Απλός, ταπεινός, με παιδεία, από αυτήν που δε διδάσκεται.

Παρότι, εκείνες οι μέρες ήταν οι πιο κρίσιμες της ζωής μου, όταν τις ανακαλώ στην μνήμη μου, χαίρομαι, γιατί αναβιώνει όλο αυτό το κύμα αγάπης και φροντίδας που εισέπραξα, όχι μόνο από σύσσωμο το προσωπικό του νοσοκομείου, ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και παραϊατρικό, αλλά και από τον κόσμο της Σύρου.

Εύχομαι σε όλους σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία καλή δύναμη.

Με ολόψυχες ευχαριστίες, τιμή και σεβασμό προς όλους.

Χρήστος Πορφύρης

Οδοντίατρος

Χώρα Αμοργού".